Kerjasama antarabangsa dalam bidang perdagangan dari 1947 hingga 1995 dikendalikan oleh keputusan Perjanjian Umum Tarif dan Perdagangan (GATT). Keperluan untuk kerjasama di kawasan ini dibuktikan oleh krisis ekonomi pada tahun 1929, dan Amerika Syarikat dan Great Britain pada tahun 1944 memulakannya. Pada 1 Januari 1995, satu perjanjian ditandatangani di Marakesh mengenai penubuhan Pertubuhan Perdagangan Dunia (WTO). Pada permulaan tahun 2012, ahli-ahlinya adalah 156 negeri.
Manual arahan
1
Keahlian di WTO menyiratkan keseimbangan hak dan kewajiban semua negara yang terlibat dalam perjanjian. Mana-mana negeri atau kastam kesatuan boleh menyertai organisasi ini dengan syarat-syarat tertentu. Sebagai contoh, ahli WTO adalah Kesatuan Eropah secara keseluruhan dan setiap negara yang menjadi ahli.
2
Sebelum permulaan rundingan mengenai penyertaan kepada WTO, negara boleh menjadi pemerhati dengan organisasi ini. Langkah ini adalah pilihan. Ia diperlukan supaya kerajaan negara pemohon lebih mengenali aktiviti organisasi dan memutuskan sama ada keahlian itu memberi manfaat kepada negara.
3
Status pemerhati diberikan selama 5 tahun dan memberikan hak untuk menghadiri mesyuarat semua badan WTO, kecuali Jawatankuasa Anggaran, Kewangan dan Pentadbiran. Pemerhati boleh memohon bantuan teknikal kepada Sekretariat dan dikehendaki membayar yuran untuk perkhidmatan yang diberikan kepada mereka.
4
Proses kemasukan selanjutnya boleh dibahagikan kepada empat peringkat. Kerajaan mengemukakan permohonan menerangkan semua aspek dasar perdagangan dan ekonomi negara yang berkaitan dengan skop WTO. Memorandum itu dipertimbangkan oleh kumpulan kerja, yang membuat kesimpulan tentang kemungkinan menerima pemohon ke dalam organisasi. Semua negara anggota WTO boleh menyertai kumpulan ini.
5
2. Selepas kumpulan kerja membuat kesimpulan awal, rundingan dua hala bermula di antara negara-negara peserta dan pemohon. Mereka berkaitan dengan perubahan kadar tarif, akses pasaran dan masalah lain dalam bidang barangan dan perkhidmatan. Rundingan boleh menjadi sangat panjang dan rumit, kerana mereka mesti membuktikan manfaat semua anggota organisasi dari penerimaan negara baru.
6
3. Apabila kumpulan kerja telah mengkaji sepenuhnya keadaan perdagangan pemohon, dan rundingan dua hala telah berjaya diselesaikan, syarat-syarat kemasukan telah dimuktamadkan. Kumpulan ini menyediakan laporan akhir, draf perjanjian keahlian dan senarai tanggungjawab ahli baru organisasi.
7
4. Set dokumen akhir, yang terdiri daripada laporan akhir, protokol dan senarai obligasi, dikemukakan untuk pertimbangan kepada Majlis Umum WTO atau Persidangan Menteri. Jika sekurang-kurangnya 2/3 negara peserta mengundi untuk menerima pakai ahli baru, pemohon boleh menandatangani protokol tersebut dan menyertai organisasi. Walau bagaimanapun, di banyak negara, pengesahan keputusan ini oleh parlimen perlu untuk dilaksanakan.
